Tahukah anda bahawa Sabah &
Sarawak mempunyai perlindungan dan kepentingan istimewa berbanding
negeri-negeri lain? Pelajari tentang "Sabah & Sarawak" pada hari
ini.
16
Sept 1963. Tarikh keramat yang mengukir sejarah, tarikh terbentuknya
Persekutuan Malaysia. Tanah Melayu, Sabah, Sarawak dan Singapura
bergabung menjadi satu. Lahirlah negara baru “Malaysia”.
Perlembagaan
Persekutuan adalah tunjang kepada negara ini. Perlembagaan yang
mulanya digubal untuk Persekutuan Tanah Melayu telah melalui
pengubahsuaian ketara dengan terbentuknya Malaysia.
Sebagai
menyambut hari yang penuh bermakna ini dan dengan semangat ingin
merakyatkan Perlembagaan, Jawatankuasa Undang-undang Perlembagaan Majlis
Peguam (“Jawatankuasa”) melalui kempen MyConstitution (PerlembagaanKu) mempersembahkan kempen-mini melalui internet yang dipanggil, “Menghitung Hari ke Hari Malaysia”.
Bermula
dari 7 Sept 2011 hinggalah 15 Sept 2011, Jawatankuasa akan menyebar ke
seluruh pelusuk internet dua inisiatif utama MyConstitution iaitu Buku
Panduan Rakyat (Rakyat Guides (“RG”)) dan juga video-video Pesanan
Khidmat Rakyat (Rakyat Service Advertisements (“RSA”)).
Setiap
hari anda akan disajikan dengan tema yang berlainan berkenaan dengan
konsep-konsep asas yang terkandung di dalam Perlembagaan Persekutuan.
Kami akan memaparkan teks yang menjadi kandungan RG. Kami juga akan
mempertontonkan RSA kami sebagai kesinambungan kepada tema hari
tersebut. Sekiranya anda mengikuti kempen-mini ini, anda boleh memahami
asas Perlembagaan Persekutuan dalam masa sembilan hari!
Kami
juga memerlukan kerjasama anda untuk membantu kami menyebarkan
kempen-mini ini melalui saluran-saluran anda, supaya kita dapat
sama-sama merakyatkan Perlembagaan.
Pesanan Khidmat Rakyat (RSA)
Buku Panduan Rakyat (RG)
Bagaimana Sabah dan Sarawak menjadi sebahagian daripada Malaysia?
Untuk
memahami bagaimana Sabah dan Sarawak menjadi sebahagian daripada
Malaysia pada 1963, adalah penting untuk mengetahui sejarahnya. Sarawak
diperintah oleh dinasti Rajah Sir James Brooke selama lebih 100 tahun
manakala Sabah diperintah oleh Sultan Sulu dan Syarikat Berpiagam Borneo
Utara British sebelum kedua-dua negeri tersebut menjadi koloni Empayar
British selepas Perang Dunia Kedua.
Apabila
Persekutuan Tanah Melayu mencapai kemerdekaan pada tahun 1957, penduduk
Sabah dan Sarawak mula berbincang tentang kemerdekaan Negeri-negeri
mereka. Persoalan tentang Sabah dan Sarawak membentuk persekutuan dengan
negara lain menjurus kepada penubuhan Suruhanjaya yang diketuai oleh
Lord Cobbold untuk mendapat tahu kehendak penduduk Sabah dan Sarawak.
Setelah
bercakap dengan pelbagai pihak, Suruhanjaya tersebut melaporkan bahawa
majoriti penduduk Sabah dan Sarawak akan bersetuju untuk membentuk
persekutuan dengan Tanah Melayu jika terdapat perlindungan istimewa
untuk memelihara kepentingan mereka. Sebuah Jawatankuasa Antara Kerajaan
telah dibentuk yang terdiri daripada Kerajaan Tanah Melayu, Kerajaan
British, Sabah dan Sarawak untuk merangka perlindungan istimewa untuk
Sabah dan Sarawak.
Pada
Julai 1963, “Perjanjian Malaysia” ditandatangani di London di antara
Kerajaan-kerajaan British dan Tanah Melayu, Sarawak, Sabah dan
pihak-pihak lain (termasuk Singapore) untuk membentuk Malaysia, dan
perjanjian tersebut termasuk kepentingan dan perlindungan istimewa untuk
Sabah dan Sarawak yang disyorkan oleh Jawatankuasa Antara Kerajaan.
Parlimen
Tanah Melayu kemudian membuat perubahan kepada Perlembagaan tahun 1957
untuk menjadikannya Perlembagaan Persekutuan untuk Malaysia, dan
perlindungan istimewa untuk Sabah dan Sarawak dimasukkan ke dalam
Perlembagaan.
Pada 16 September 1963, lahirlah Malaysia.
Apakah kepentingan dan perlindungan istimewa Sabah dan Sarawak?
Berikut adalah kepentingan dan perlindungan istimewa Sabah dan Sarawak:-
Sabah dan Sarawak boleh mengawal kemasukan dan kemastautinan mereka yang bukan orang Sabah dan Sarawak ke dalam Negeri-negeri tersebut. Hanya peguam yang bermastautin di Sabah dan Sarawak atau telah memenuhi kelayakan kemastautinan Sabah dan Sarawak boleh mengamal undang-undang di Negeri-negeri tersebut. Sabah dan Sarawak mempunyai Mahkamah Tinggi yang berasingan yang dinamakan Mahkamah Tinggi Sabah dan Sarawak yang mempunyai bidangkuasa ke atas Sabah dan Sarawak. Apabila hendak melantik Hakim Besar Mahkamah Tinggi Sabah dan Sarawak, harus meminta fikiran Ketua-ketua Menteri Sabah dan Sarawak. Selain daripada Mahkamah Syariah, terdapat juga Mahkamah Anak Negeri di Sabah dan Sarawak. Sabah dan Sarawak mempunyai sumber pendapatan dan pemberian kewangan khas daripada Kerajaan Persekutuan yang tidak dimiliki oleh Negeri-negeri lain di Malaysia dan juga mereka boleh mengenakan cukai jualan mereka sendiri. Dewan Undangan Negeri (DUN) Sabah dan Sarawak punya kuasa untuk gubal undang-undang berkenaan dengan perkara-perkara yang DUN Negeri-negeri lain tidak punya kuasa dan perkara ini termasuklah undang-undang dan adat anak negeri; perkhidmatan dan bekalan air; undang-undang peribadi berkenaan dengan perkahwinan, perceraian, penjagaan dan nafkah; bekalan kuasa air dan elektrik yang dijanakuasa melalui kuasa air dan perkara mengenai perkapalan. Parlimen punya kuasa untuk gubal undang-undang mengenai beberapa perkara dalam Senarai Negeri bagi memastikan penyeragaman di Semenanjung Malaysia. Tetapi, kuasa ini tidak sampai ke Sabah dan Sarawak. Anda boleh mempelajari tentang Senarai Negeri di dalam Buku Panduan Rakyat: 3. Hubungan Persekutuan-Negeri. Parlimen juga mempunyai kuasa untuk gubal undang-undang di dalam Senarai Negeri untuk memberi kesan kepada Rancangan Pembangunan Negara tetapi jika ia melibatkan Sabah dan Sarawak, persetujuan Yang di-Pertuan Negeri (YDPN) Negeri tersebut harus diperolehi. Anda boleh pelajari tentang Rancangan Pembangunan Negara di dalam Buku Panduan Rakyat: 3. Hubungan Persekutuan-Negeri. Sabah dan Sarawak juga boleh mendapat pinjaman untuk tujuan mereka dengan kebenaran Bank Negara Malaysia. Anak negeri Sabah dan Sarawak menikmati kepentingan istimewa seperti kuota perkerjaan di dalam perkhidmatan awam, biasiswa, tempat di institusi pengajian awam dan lesen dan permit perniagaan. Sabah dan Sarawak boleh menggunakan bahasa Inggeris sebagai bahasa rasmi, dan bahasa ibunda anak negeri Sabah dan Sarawak di dalam Mahkamah Anak Negeri atau bagi undang-undang atau adat anak negeri.
Bagaimana kepentingan istimewa ini dilindungi di bawah Perlembagana Persekutuan?
Perlembagaan
menyatakan bahawa sebelum apa-apa pindaan dibuat ke atas mana-mana
kepentingan dan perlindungan istimewa tersebut, sekurang-kurangnya dua
pertiga daripada Dewan Rakyat dan Dewan Negara di Parlimen harus
bersetuju dan YDPN Sabah dan Sarawak (yang harus mengikut nasihat
Kabinet Negeri) juga harus bersetuju.
Sekurang-kurangnya
dua pertiga Dewan Rakyat dan Dewan Negara di Parlimen juga harus
bersetuju dan persetujuan YDPN Sabah dan Sarawak juga diperlukan sebelum
apa-apa pindaan dibuat ke atas perkara-perkara berikut:-
hak orang Sabah dan Sarawak untuk mendapat layanan saksama dengan warganegara Malaysia yang lahir atau tinggal di mana-mana Negeri di Malaysia; perlantikan, penggantungan dan pemecatan hakim-hakim Mahkamah Tinggi Sabah dan Sarawak dan bidangkuasa Mahkamah itu; Kuasa DUN Sabah dan Sarawak untuk gubal undang-undang dan kuasa Kerajaan Negeri untuk mentadbir mengikut undang-undang tersebut, dan juga penyusunan kewangan di antara dua Negeri tersebut dan Kerajaan Persekutuan; agama, penggunaan apa-apa bahasa samada di dalam DUN Sabah atau Sarawak atau Parlimen, dan kedudukan istimewa anak negeri Sabah dan Sarawak; kuasa imigresen yang diberi kepada Sabah dan Sarawak untuk mengawal hak kemasukan dan kemastautinan di dalam kedua-dua Negeri itu dan perkara yang berkaitan.
Adakah Sabah dan Sarawak mempunyai kepentingan istimewa lain yang tidak terkandung di dalam Perlembagaan?
Bahagian
VII Akta Imigresen 1959/1963 menyatakan bahawa sesiapa yang tidak
berasal daripada Sabah dan Sarawak harus mempunyai Permit atau Pas sah
untuk masuk Sabah dan Sarawak, selain daripada ahli Kerajaan
Persekutuan, hakim-hakim, kakitangan awam atau individu yang mempunyai
tujuan tunggal untuk mengambil bahagian di dalam aktiviti politik yang
sah.
Selain
daripada itu, terdapat beberapa undang-undang persekutuan yang tidak
diikuti di Sabah dan Sarawak seperti Akta Kerajaan Tempatan 1976, Kanun
Tanah Negara dan Akta Pekerjaan 1955. Sabah dan Sarawak mempunyai
undang-undang tersendiri tentang perkara-perkara ini.
Berapa lama harus kepentingan istimewa tersebut dilindungi?
Selagi
mana orang Sabah dan Sarawak merasakan bahawa kepentingan istimewa
tersebut diperlukan. Kepentingan istimewa tersebut adalah perlindungan
yang dikehendaki oleh orang Sabah dan Sarawak sebagai syarat menyertai
Malaysia pada tahun 1963.
Persetujuan
YDPN harus diperolehi sebelum mana-mana kepentingan tersebut
dimansuhkan dan YDPN harus mengikut nasihat Kabinet Negeri.
Menteri-menteri Kabinet Negeri dilantik daripada ahli DUN Sabah dan
Sarawak, yang dipilih oleh penduduk Sabah dan Sarawak.
Ini
bermakna ia terpulang kepada orang Sabah dan Sarawak untuk menentukan
melalui wakil rakyat mereka di DUN samada memansuhkan kepentingan
istimewa mereka.
Sumber pendapatan tambahan bagi Sabah dan Sarawak yang tidak dinikmati oleh Negeri-negeri lain
Perlembagaan
juga memperuntukan pemberian khas dan sumber pendapatan tambahan bagi
Sabah dan Sarawak yang tidak dinikmati oleh Negeri-negeri lain.
Contohnya,
Kerajaan Persekutuan memberikan pemberian khas tahunan kepada Sabah dan
Sarawak untuk kos perkhdimatan dan pengurusan Negeri-negeri tersebut.
Pemberian khas ini disemak setiap lima tahun atau lebih (dengan
persetujuan Kerajaan Persekutuan dan Negeri).
Sabah
dan Sarawak juga menerima pendapatan daripada tanah, lombong dan hutan,
duti hiburan, yuran untuk perkhidmatan spesifik yang diberikan oleh
jabatan-jabatan negeri, pendapatan daripada pihak berkuasa tempatan dan
daripada bekalan air.
Di
samping itu, Sabah dan Sarawak juga boleh mengenakan duti import dan
eksais ke atas keluaran petroleum, duti eksport ke atas balak dan hasil
hutan lain, cukai jualan dan yuran daripada pelabuhan.
Apakah struktur Kerajaan Negeri Sabah dan Sarawak?
Di
dalam kedua-dua Negeri, Ketua Negeri atau YDPN adalah Gabenor yang
pangkatnya adalah Tuan Yang Terutama (TYT). TYT dilantik oleh Yang
di-Pertuan Agong.
TYT
melantik Ketua Menteri sebagai ketua eksekutif Negeri. Jawatan Ketua
Menteri selalunya dipenuhi oleh ketua parti politik yang mempunyai wakil
paling banyak di dalam DUN.
DUN
menggubal undang-undang yang tidak jatuh di bawah bidangkuasa Parlimen
dan memantau dasar dan perbelanjaan Kerajaan Negeri. Wakil yang dipilih
di dalam DUN dikenali sebagai Ahli DUN.
Kerajaan
Negeri atau ‘Eksekutif’ terdiri daripada Ketua Menteri dan Kabinet
Menteri yang dilantik oleh Ketua Menteri. Ketua Menteri juga boleh
melantik Timbalan Menteri. Setiap Menteri dan Timbalan Menterinya
bertanggungjawab ke atas Kementerian masing-masing.
Apakah undang-undang yang boleh digubal oleh DUN Sabah dan Sarawak?
DUN
Sabah dan Sarawak boleh gubal undang-undang tentang perkara yang
terkandung di dalam ‘Senarai Negeri’ dan ‘Senarai Bersama’ Perlembagaan.
DUN Sabah dan Sarawak boleh gubal undang-undang tentang perkara
tambahan yang tidak boleh digubal oleh DUN Negeri-negeri lain. Senarai
Negeri dan Senarai Bersama dibincangkan di dalam Buku Panduan Rakyat: 3. Hubungan Persekutuan-Negeri.
Contoh-contoh
perkara yang mana DUN Sabah dan Sarawak punya kuasa untuk gubal
undang-undang adalah pentadbiran tanah di Sabah dan Sarawak, pekerjaan
dan buruh, hutan, imigresen, perkapalan dan perikanan.
Soalan-soalan Lazim
1. Mengapa ada rakyat Malaysia yang harus memenuhi Borang Imigresen ketika memasuki Sabah dan Sarawak?
Sabah
dan Sarawak mempunyai kuasa untuk mengawal individu yang boleh memasuki
sempadan mereka untuk memastikan bahawa hanya mereka yang boleh
menyumbang kepada pembangunan dan tidak mengancam undang-undang dan
ketenteraman dibenarkan untuk masuk dan tinggal di Negeri-negeri
tersebut.
2. Adakah rakyat Malaysia dari Negeri-negeri lain perlu menunjukkan pasport atau memohon visa apabila memasuki Sabah dan Sarawak?
Tidak,
mereka hanya perlu menunjukkan kad pengenalan nasional mereka dan akan
diberikan pas lawatan apabila memasuki Sabah dan Sarawak.
3. Bukankah undang-undang imigresen ini suatu sekatan ke atas kebebasan seorang rakyat Malaysia untuk bergerak di dalam negara?
Walaupun
Perlembagaan memberikan rakyat Malaysia kebebasan bergerak di dalam
Malaysia dan tinggal di mana-mana, Perlembagaan juga menyekat hak ini
apabila ia melibatkan Sabah dan Sarawak. Ini adalah sebahagian daripada
kepentingan dan perlindungan istimewa Sabah dan Sarawak apabila mereka
menyertai Malaysia pada tahun 1963.
4. Bolehkah seseorang dari Negeri lain kerja di Sabah atau Sarawak?
Walaupun
tiada undang-undang yang menghalang seseorang dari Negeri lain untuk
bekerja di Sabah atau Sarawak, Kerajaan Sabah dan Sarawak boleh mengawal
siapa yang boleh masuk dan tinggal di dalam Negeri-negeri tersebut.
Maka untuk bekerja di Sabah atau Sarawak, seseorang dari Negeri lain
masih perlu mendapatkan kebenaran untuk masuk dan tinggal di Sabah atau
Sarawak daripada pihak berkuasa Negeri tersebut.
5. Mengapakah bahasa Inggeris masih merupakan bahasa yang digunakan di dalam DUN dan Mahkamah di Sabah dan Sarawak?
Bahasa
Inggeris adalah bahasa rasmi DUN dan Mahkamah di Sabah dan Sarawak pada
Hari Malaysia, 16 September 1963. Apa-apa perubahan bahasa rasmi kepada
Bahasa Melayu hanya menjadi efektif apabila DUN Sabah atau Sarawak
bersetuju untuk menerima undang-undang persekutuan yang menjadikan
Bahasa Melayu sebagai bahasa rasmi.
6. Adakah Kerajaan Persekutuan pernah mengambilalih kuasa Kerajaan Negeri Sabah atau Sarawak?
Ya,
pada tahun 1966 YDPN Sarawak cuba untuk memecat Ketua Menteri ketika
itu, Stephen Kalong Ningkan. Tetapi Mahkamah Persekutuan memutuskan
bahawa pemecatan itu tidak sah dan tidak mengikut perlembagaan kerana ia
tidak mengikut Perlembagaan Negeri Sarawak. Seterusnya, Yang di-Pertuan
Agong mengisytiharkan Darurat mengikut Perkara 150 Perlembagaan
Persekutuan.
Ini
membolehkan Kerajaan Persekutuan untuk meluluskan Akta Darurat
(Perlembagaan Persekutuan dan Perlembagaan Sarawak) 1966 yang memberi
kuasa kepada YDPN untuk memecat Ketua Menteri walaupun ia bertentangan
dengan Perlembagaan Negeri Sarawak.
7. Mengapakah Sabah dan Sarawak menikmati kuasa yang lebih berbanding Negeri-negeri lain di Semenanjung Malaysia?
Budaya
dan kepercayaan agama Sabah dan Sarawak adalah berbeza daripada
Semenanjung Malaysia. Kedua-dua Negeri ini apabila digabungkan adalah
lebih besar daripada Semenanjung Malaysia. Sabah dan Sarawak kaya dengan
sumber asli seperti hutan, sungai dan petroleum. Sabah dan Sarawak
ingin memastikan kebebasan dan kawalan yang lebih besar ke atas
perkara-perkara dan sumber asli di dalam Negeri-negeri tersebut serta
cara hidup mereka, ketika mereka menyertai Malaysia. Inilah sebab
mengapa mereka mempunyai perlindungan istimewa di dalam Perlembagaan dan
kuasa yang lebih berbanding Negeri-negeri lain di Semenanjung Malaysia.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan