Ketika menyusur dibeberapa blog, saya terbaca beberapa posting yang
menyentuh isu yang sama iaitu mengenai Negeri Sabah dan Sarawak,
mengenai perjanjian kemasukan kedua-dua negeri tersebut dengan Malaya
dan menjadikannya sebagai negara Malaysia dan kemungkinan untuk keluar
dari Malaysia mengikuti langkah Singapura. Isu lain mengenai percubaan
menghidupkan parti USNO yang dipelopori oleh Allahyarham Tun Mustapha.
Diantara yang menarik perhatian saya ialah
tulisan dibawah ini:
Kemungkinan bahawa Sabah dan Sarawak akan keluar dari
Malaysia adalah kesinambungan daripada kisah pengeluaran Singapura pada tahun
1965 daripada persekutuan dan keengganan Brunei untuk menjadi sebahagian
daripada persekutuan.
Pengeluaran Singapura telah mengubah maksud “Persekutuan”
dalam Pelembagaan yang merendahkan status Sabah dan Sarawak daripada
perkongsian yang saksama menjadi hanya salah satu daripada negeri-negeri dalam
Persekutuan.
Kesimpulannya, Persekutuan Malaysia juga tidak lagi wujud
pada 1965 selepas keluarnya Singapura dan Persekutuan Malaya yang tidak
berfungsi pula muncul sebagaiPersekutuan Malaysia baru.
Hasil daripada perubahan besar dalam kekayaan, kerajaan
Persekutuan enggan atau tidak nampak sebab untuk menerima terma-terma yang ada
dalam Perjanjian Malaysia yang dibuat pada 1963. Di bawah perjanjian inilah
Sabah dan Sarawak bersama Singapura dan Brunei (tidak menerima) dan Malaya
bersetuju untuk membentuk Persekutuan Malaysia.
Kerusi Singapura di ambil begitu juga dengan minyak
Dengan keluarnya Singapura, Malaya telah mengambil 15 kerusi
dalam Parlimennya dan ia tidak diberi kepada Sabah dan Sarawak.
Apa yang dipersetujui pada 1963 adalah Malaya akan mempunyai
kurang daripada 2/3 daripada kerusi dalam Parlimen demi memastikan wilayah lain
dalam persekutuan – Sabah, Sarawak, Brunei akan mempunyai kuasa veto.
Hari ini, Malaya mempunyai lebih daripada 2/3 daripada
kerusi dalam Parlimen- 165 vs 57 termasuk Labuan berbanding Sabah dan Sarawak.
Inilah sebabnya mengapa agak lemah alasan untuk Sabah dan Sarawak untuk terus
berada dalam Persekutuan Malaysia.
Semua ini juga akan menjadi lebih getir sekiranya debat
mengenai royalti minyak untuk Sabah dan Sarawak dibuka semula.
Perjanjian yang berat sebelah pada 1976 menyaksikan kerajaan
Persekutuan dan Petronas , syarikat minyak negara memberi hanya 5% daripada
royalti minyak dan gas daripada telaga minyak untuk kawasan persisiran laut.
Sedikit daripadanya sudah kering atau semakin mengering. Tiada pula yang
diperolehi daripada telaga minyak yang berada di laut dalam.
Disebabkan ini juga, Sabah dan Sarawak sejak 50 tahun ini
telah menjadi antara negeri termiskin di Malaysia.
Sekiranya dikaji balik kini, 5% royalti itu tetap tidak
bermakna sekiranya telaga di laut dalam tidak termasuk dalam pengiraan.
Sekiranya juga pengkajian semula royalti minyak dibuat, ia
harus dilakukan mengambilkira dari tahun 1976 semasa penipuan itu berlaku.
Kadar faedah juga harus dibayar begitu juga dengan 8% berkanun setahun serta
dikompaun setiap tahun.
"Berapa lama mereka boleh senyapkan Sabah dan Sarawak?"
Ini adalah situasi di mana Kerajaan Persekutuan yang ditadbir
UMNO tidak akan menerima walau sejuta tahun sekalipun kerana kekayaan itu
telahpun ditelan mereka sejak 1976 lagi ataupun disimpan untuk kegunaan hari
esok mereka dan generasi mereka.
Malaysia akan menjadi bankrap sekiranya Sabah dan Sarawak
menuntut hak mereka ke atas isu royalti minyak. Ia bukanlah bermaksud jalan
buntu untuk mereka.
Contohnya adalah seperti Timor Leste, Acheh dan Sudan
Selatan- isu yang berlarutan mengenai Darfur dan Kordofan Selatan- semuanya
adalah mengenai minyak. Sejarah membuktikan bahawa undang-undang antarabangsa
akan berpihak kepada Sabah dan Sarawak. Timor Leste dan Sudan Selatan menjadi
bebas melalui campur tangan Majlis Keselamatan PBB sementara Acheh mendapat
autonomi. Isu ini masih lagi dalam proses penyelesaian di Darfur dan Kordofan
Selatan.
Adalah tidak benar bahawa hanya negeri yang boleh membuat
permohonan kepada Majlis Keselamatan PBB. Mana-mana parti juga boleh
melakukannya seperti yang dibuat oleh parti pembangkang Syria yang sekarang
dalam perbincangan di Majlis itu. Hanya masa yang menentukan bila Sabah dan
Sarawak akan membawa isu royalti minyak mereka kepada Majlis Keselamatan PBB.
Putrajaya tidak harus terus bergantung kepada Sabah dan Sarawak selamanya.
Sekarang anda faham mengapa Taib Mahmud dan Musa Aman sangat
berkuasa?
Sebab hasil yang mungkin adalah Sabah dan Sarawak akan
keluar daripada Malaysia. Hanya kebebasan daripada Malaysia yang akan membawa
Sabah dan Sarawak kepada nasib sebenar mereka di komuniti antarabangsa.
Maka tidak hairanlah Ketua Menteri Sarawak seperti Taib
Mahmud dan Sabah seperti Musa Aman telah dibiarkan untuk terus merompak negeri
mereka walaupun banyak laporan dibuat dan juga beserta bukti rasuah termasuk
mencuri tanah, pembalakan dan merogol wanita peribumi oleh pekerja
syarikat-syarikat kroni mereka.
Tanpa mereka untuk mengawal kemaraan orang Sarawak dan
Sabah, kedua-dua negeri itu berkemungkinan sudah lama keluar daripada Malaysia
akibat dibuli UMNO.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan